O TEMPORAL INAUGURA O PASEO

PASEO MARÍTIMO DE SAN FRANCISCO, EN LOURO.

Co arado, cos pés e coa cabeza...

Daquela, levábanse os remendos.

DA VIDA EN BRANCO E NEGRO.

NO ADRO DO CONVENTO.

COA MOI QUERIDA MESTRA DONA PETRA LOJO.

DESDE O ALTO DA BOUGA.

DESDE SISIDE.

CEN/TOL/A/D/A.

SOLPOR NA LAGOA DE LOURO

A lenda fala doutra vida acochada no seu seo e da campá que, nas noites da invernía, nos convocan, desde o fondo das augas, a vivos e defuntos da aldea. Un medo delicioso... Unha ledicia tamén nas sombras da memoria de quen aínda non renunciamos á capacidade de asombro dos nenos.

Cando o SOLPOR está a pronunciar esta belísma palabra de luz final, o mellor é calar.