(NADAL SEN TI, NOSO IRMÁN, NOSO AMIGO)
____________________________________
Nas galliñas do meu arbre
un paxariño a cantar.
Chíalle a anguria no peito
¡non o podo escorrentar!
Meu corazón, ise arbre,
a rentes da soledá.
As tebras do outo silenzo
agrilloándomo están.
¡Ai, Amor!, non pode amor
istas cadeas crebar?
Tén dor de min, paxariño;
canta amodiño o teu ar.
¡Que me magoas, paxaro,
co teu chifro no Nadal!
(Francisco Herbón Rodríguez,
Isorna-Rianxo:1937-Boiro:2009)
