Por M.
da Roura.
Acórdome moi ben que me dixeches
que mo habías de dar tralo muíño,
Pero quedaches dormida e non viñeches,
porque non te vin pasar polo camino.
E foi tanto o mal que lle fixeches
á miña adoración, ao meu cariño,
que quedei por alí botando pestes,
trala túa ventana aghochadiño
Daquel, mozo, bo mozo, que tiveches,
daquel mozo queredor e tan boíño
no sabes ti aínda o que perdeches:
E porque cho pedín e non mo deches
cando te encontrei soa no camiño,
heiche de dar o apretón que non quixeches.