miércoles, 25 de noviembre de 2009
O IMPOSIBLE AMOR
O IMPOSIBLE AMOR.
*
O meu amor é como un doce pranto
de mornas bágoas no solpor da vida,
como unha chuvia lene sobre a auga
dun mar feito de brétemas infindas,
ou un voar de pombas asustadas
no mencer dunha luz estremecida...
**
Meu imposible amor, ¿onde encontrarte?
Cando quixen nomearte, xa fuxiras.
***
Non te poido apreixar e non te teño,
nin sei se a túa sombra vai coa miña,
pero énchesme a alma de dozura
e no teu mel naufrago noite e día.
****
Máis alá do alén, alén dos mundos
que foron, que serán, ou non existan,
máis alá de min mesmo e dos meus soños,
para amarte revivirei das cinzas.
(Ramón Rey García: PAPELES ESCRITOS)
_
_
Era un son de buguina.
Calzada do mar.
_______________
*
Por esa torta vía
baixaron algún día
os homes para o mar...
**
A verea perdida
na bouza entretecida
que non se pode andar...
***
E só agora queda
o vento na arboreda
e a sombra no fondal...
****
E xa non hai historia.
A penas a memoria
da calzada no val...
(Agustín González López: "Era un son de buguina")
Suscribirse a:
Entradas (Atom)